Aan de overkant
Aan de overkant
Daar is het nog altijd
Rustig
En het water minder
Kil
Daar lijkt het soms stil
En de mensen
Bewegen langzamer
Verschijnen zoals ze
Verdwijnen
In het donker
Onder een miljoen
Bladeren
Aan het water
Een weg
Onder een brug
Alleen zijn voelt daar
Zacht
Alleen zijn voelt daar
Vrij
Kon je maar altijd
Vluchten naar de overkant
Zonder terugkeer
Zonder pijn
(2-8-2023)
Het Land van de Speurtochten!
Aan de overkant
De bodem van de polder
Vertrok de tijd
Minder snel
Bleef het land verborgen
En bevrijd
Aan de overkant begint
De bodem van
De polder
Dijken overal rondom
Een duizelingwekkend hoge
Groene muur
Waarvandaan je uitkijkt
Over het Land van de Speurtochten!
We renden door de straten
En voelden ons vrij
Straten en huizen
Verlaten, een zon
Die voor altijd bleef schijnen!
Er waren verhalen
En knalgele versleten
Onderkomens
Voor busreizigers en
Wachters
Voor de lopers en wandelaars
Voor vluchters
Voor wie wilde duiken
In warm
Golvend
Water
(2-8-2023)
Aan de overkant II
De trap daalde neer
In de diepte
Maar het was het waard
Want je was veilig
En je kon verdwijnen in
De wildernis
Lopen
Volg de route!
Als ik weer zou willen
Vluchten
Kan ik dan de overkant
Maken
Zoals het was?
Alles wat je ontmoet
Met rust gelaten
En alleen
Neem niet de paarse bus
Want door te lopen
Proef je het land
Het geschreeuw van het water
Wacht op jou
Het geschreeuw
Hield nooit op
Te bestaan
(2-8-2023)