Kota Radja IV
Kota Radja IV (Het Uur van de Onbegrepenen)
Glinsterend kristal
En de geur
Van een miljoen kaarsen
Het tapijt
Wanneer je
Binnentreedt, en dan
Verdwijnt de Tijd
En dan
Ga je reizen!
En de sterren
Vliegen voorbij
En dan
Zie je werelden die
Niemand kent
En dan ken je
De Woorden
Die niemand
Wil weten
Voor Kota Radja
Is er geen Tijd
En is er buiten
Altijd de straat
Of moet ik niet zeggen
Het Plein!
Want toen zij het Plein
Vermoordden
Namen zij ook
De Zon weg, en
De schaduwen van de bomen
En zij dachten dat ik zou sterven!
En met mij
Kota Radja
Maar hun vergissing
Was en is
Zuur
Want gelijk ik
Kan Kota Radja niet sterven!
En nog steeds
Droom ik mijn gedachten
En nog steeds
Beschrijf ik de onbegrijpelijke
Woorden, en nog steeds
Spreek ik mijn dromen
In een niet te ontcijferen taal
En nog steeds
Reist het Restaurant
Met daarin
De Onbegrepenen
Want zoals de Vrouwen zeggen
Als onze jurken felrood zijn
En onze hakken van citroen
Dan is het Uur van de Onbegrepenen hier!
En dan lachen zij
En hun lippen zijn zoetzacht
En dan drinken zij
Van het Likeur
Van hun glas
En kijken hun ogen
Naar mij
En een van de Vrouwen zei
Kom mee
Naar Kota Radja
Want jij
Bent de enige
Die
Lacht
(22-2-2025)